به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، شورای هماهنگی اصولگرایان قم ضمن بررسی وضعیت کاندیدای مطرح در این حوزه انتخابیه برای مجلس شورای اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین آشتیانی، رضا امیرآبادی و حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنور را به عنوان 3 گزینه مورد حمایت اصولگرایان انتخابات و معرفی کرد.
شهر قم سه کرسی در انتخابات مجلس شورای اسلامی دارد.
گفته‌ها این سوال را ایجاد کرد که بالاخره شما آنچه می گویید را قبول دارید یا نه! اگر قبول دارید پس دلیل این شبهه افکنی چیست؟
جناب آقای هاشمی! در فیلم تبلیغاتی شما که از سیما پخش شد به نکاتی اشاره کردید که تامل برانگیز بود؛ به راستی مشکل مردم در حال حاضر شورای رهبری و این حرفهاست یا مشکلات اقتصادی و رکود که کمر مردم را شکسته است؛ و اینکه اصلا از این مشکلات دم نزدید برای این است که باز جنجال جدیدی در رسانه ها ایجاد کنید و افکار عمومی را از مشکلات اصلی منحرف کنید؟ آیا حل مشکلات اقتصادی مردم که در پی کم توجهی دولت به مسائل معیشتی است کارگشاست یا اینکه شورای رهبری چه بود و چه شد؟ آیا آرمان امام(ره)، توجه به مردم و اقشار جامعه که مشکلات اقتصادی سربارشان شده، است یا اینکه شورای رهبری و تبلیغات انتخاباتی!
و اما درجایی عنوان کردید:«از گذشته تا حال از انتخاب رهبر انقلاب راضی هستیم؛ بهتر و مناسب‌تر از آیت‌الله خامنه‌ای کسی را نمی‌بینیم که کشور را اداره کند چرا که رهبری شرط‌های مهمی دارد از جمله اینکه باید فقیه باشد و عدالت، مدیریت، متقی بودن و بینش سیاسی را در خود داشته باشد.»
و پس از آن باز موضوع را به حاشیه کشاندید و اضافه کردید «مسائلی را در انتخابات می‌بینیم که نمی‌توانیم بگوییم با روح اسلامیت درست است؛ انتخابات کشورمان جزء انتخابات خوب دنیا است و مشارکت مردم خوب است. سال‌های اخیر مشکلاتی پیش آمد و انتظارمان از انتخابات این است که بُعد اسلامیت و جمهوریت را تقویت کنیم و یک جامعه سالم داشته باشیم. از جهت مردمی بودن، انتخابات به‌گونه‌ای باشد که واقعاً نظر مردم باشد.»
و اما این گفته ها این سوال را ایجاد کرد که بالاخره شما بخش اول صحبتها را قبول دارید یا نه! اگر قبول دارید پس این روال شبهه افکنی چیست؟ و این گفته ها را اگر کنار سکوتتان علیه فتنه گران بگذاریم آیا قابل توجیه است؟
براستی جنابعالی در سال 88 که فتنه گران نظام را به لبه پرتگاه بردند چه کردید و آیا صداقت گفتارتان در عمل‌تان هم مشاهده شد؟ که نه! اگر به فقاهت، عدالت، مدیریت، تقوا و بینش سیاسی رهبر معظم انقلاب در قلبتان هم اعتقاد دارید پس چرا سکوت کردید و ندای "أین عمار" همین رهبری که از آن این گونه تعریف کردید را پاسخ نگفتید؟ آیا این سکوت نشانه تَذَبذُب و تناقض و نفاق در گفتار و عمل نیست؟ و یا خدعه است؟
شما که مفسر قرآنید این آیه را مرور کنید «مُّذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَلِکَ لاَ إِلَى هَـؤُلاء وَلاَ إِلَى هَـؤُلاء؛ میانِ آن [دو گروه] دو دلند نه با اینانند و نه با آنان». لطفا کمی قبل و بعد از این آیه را هم مرور کنید؛ قبل از آن آمده «إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ» و بعد آن «وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً»!
یا در آیه دیگری که می فرماید:«یُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا یَشْعُرُونَ؛ اینان خدا و مؤمنان را می‌فریبند و نمی دانند که تنها خود را فریب می‌دهند»؛ کمی بعد این آیه را هم بخوانید «فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْذِبُونَ».
به راستی اگر سال 88 شما رئیس جمهور بودید و رأی شما را زیر سوال می بردند و آن اتفاقات روی می‌داد موضع شما همین بود؟ آیا این مواضع شما برای این نیست که حال که "از اسب افتاده اید" بخواهید توجه کسانی را جلب کنید که قرآن فرمود:«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَـکِن لاَّ یَشْعُرُونَ؛ چون به آنان گفته شود که در زمین فساد نکنید می‌گویند ما مصلحانیم آگاه باشید که اینان خود تبهکارانند و نمی دانند» مگر سرنوشت رفیق شفیقتان را ندیدید که چگونه به چاه ویل این کف ها و سوت ها افتاد؟ رئیس دولت اصلاحات را عرض می کنم که در خفا منکر تقلب می شود و در آشکار همین سوت ها و کف ها و زنده بادها که به هیچ بند است مانع شده تا اظهار نظر علنی کند. و او هم اگر از رهبری تعریف کند مسلما کلمات بهتر از شما خواهد گفت.
کمی بعدِ همین آیه را هم بخوانید:«وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَیَاطِینِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَکْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ؛ و چون به مؤمنان می رسند می گویند ایمان آورده ایم و چون با شیطانهای خویش خلوت می کنند می گویند ما با شما هستیم ما استهزایشان می کنیم» و بعد تر آن که می فرماید:«اللّهُ یَسْتَهْزِىءُ بِهِمْ وَیَمُدُّهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ؛ خداست که آنها را استهزا می کند و وامی گذاردشان تا همچنان در طغیان خویش سرگردان بمانند» و همانا که «أُوْلَـئِکَ الَّذِینَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا کَانُواْ مُهْتَدِینَ؛ اینان گمراهی را به هدایت خریدند، پس تجارتشان سود نکرد و در شمار هدایت یافتگان در نیامدند».
آقای هاشمی «لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ، کَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ؛ چرا سخنانی می گویید که به کارشان نمی بندید، خداوند سخت به خشم می آید که چیزی بگویید و به جای نیاورید»
آقای هاشمی! از دیرباز با امام (ره) بودن اگرچه فضیلت است اما مگر نه اینکه بزرگترین انحراف را در دین کسانی ایجاد کرده اند قرابت زیادی هم با پیامبر(ص) داشتند و برخی یار غار آن حضرت نیز بودند و با نفوذ در ارکان قدرت توانستند در سقیفه تیشه ای به ریشه دین بزنند که هرچه می رود عمق آن افزوده می شود و زخمش دردناکتر؟
مگر آنانکه برای سهم خواهی از پیشینه مسلمانی خود نزد حضرت علی(علیه السلام) آمدند پاسخ نشنیدند که هرچه کردید در راه اسلام و خدا بوده است.
آقای هاشمی بار دیگر آنچه نوشتم را مرور کنید، من برای شما نگرانم؛ برای شما به شدت نگرانم...
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تمامی دانشجویان متقاضی شرکت در جشنواره دانشجوی نمونه که تا ۲۰ بهمن ماه در سامانه انتخاب دانشجوی نمونه ثبت نام کرده اما مراحل ثبت نام آنان کامل نشده است تا پایان بهمن ماه مهلت دارند ثبت نام خود را کامل کنند.
متقاضیان باید با مراجعه به سامانه www.nemooneh.saorg.ir
ضمن بارگذاری مدارک آموزشی، پژوهشی و فرهنگی خود نسبت به ثبت نهایی تقاضای شرکت در جشنواره اقدام کنند.
به گزارش مهر، پیش از این اعلام شده مهلت ثبت نام برای شرکت در جشنواره دانشجویان نمونه تمدید نخواهد شد.
با وجود آنکه لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان حالا چند روزی هست در بیشتر استان‌ها به صورت رسمی اعلام شده است، اما هنوز گمانه‌زنی‌ها درباره‌ی لیست اصلاحطلبان ادامه دارد. تا کنون پایگاه‌های رسانه‌ای نزدیک به اصلاحطلبان فهرست‌های مختلفی را در خصوص اسامی کاندیداها منتشر کردند که هیچ‌کدام به‌طور رسمی تائید نشده‌اند.
شواهد و قرائن نشان می‌دهد دلیل این همه تأخیر در اعلام لیست نهایی، اختلاف میان اصلاحطلبان و حامیان دولت است. برخی منابع آگاه حتی از ارائه‌ی لیست‌های جداگانه خبر داده‌اند. این لیست‌ها ممکن است دو یا سه لیست متفاوت باشد که از سوی حامیان دولت، کارگزاران سازندگی، صدای ملت و دیگر تشکل‌های اصلاح‌طلب ارائه شود.
ماجرای تلاقی اصلاحات و راست سنتی
اصلاحطلبان که از بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 84 و انتخابات مجلس هفتم به ضعف خود در میان مردم ایران پی برد، ارتودوکسیسم در اصلاح‌طلبی را که شاخصه اصلی آن گرایش‌های چپ‌گرایانه و حکومت دولت‌محور بود، پی گرفت.
جبهه اصلاحات که از خرداد 76 با چرخشی 180 درجه‌ای از سوسیال دموکراسی، قرائت‌های لیبرال دموکراتیک از اصلاح‌طلبی پیداکرده بود به‌وسیله کسانی همچون میرحسین موسوی، مهدی کروبی و موسوی‌خوئینی‌ها به همراهی حزب مشارکت و مجمع روحانیون مبارز که پرچم‌دار چپ اسلامی بوده‌اند، سعی براین داشت تا بتواند آلترنتیوی برای پوپولیسم و فن‌سالاری دولت احمدی‌نژاد ارائه کند؛ اما بعد از شکست سنگین در انتخابات سال 88، جبهه‌ی اصلاحات دست به یک انتحار سیاسی زد و نتیجه‌ی آن چیزی جز تضعیف و انزوای بیشتر آنان نشد.
بعد از آن اصلاح‌طلبی به‌جز نقش اندکی که در مجلس ایفا می‌کرد، تبدیل به جریان «اپوزیسیون‌نمایی» شد که به دلیل عدم پشتوانه‌ی اجتماعی نه می‌توانست استقلال خود را از نظام اعلام کند، و نه دیگر حکومت برای آنها اعتبار و مشروعیتی قائل بود. به همین خاطر و برای بازیابی جایگاه از دست رفته، لاجرم دست به دامن کسانی شدند که در انتخابات 84 از کشتی اصولگرایان پیاده شده بودند. اکبر هاشمی رفسنجانی و علی‌اکبر ناطق نوری را می‌توان سردمدار این افراد دانست.
نومحافظه کاری چگونه به وجود آمد؟
اصلاحطلبان کوشیدند تا با نزدیک شدن به شیخ اکبر هاشمی به نوعی مشروعیت خود را از اصولگرایان سنتی قرض بگیرند، و توانستند سوار بر جریان جدیدی که به‌وجود آمد، حیات سیاسی خود را تضمین کنند. تاکتیک اصلاحات این بار کارساز بود و با نزدیک شدن به این اصولگرایان سابق، موجبات ایجاد گروهی تحت عنوان «نومحافظه کاران» و یا «اعتدالیون» را فراهم آوردند.
همچنین با دامن زدن به آنچه "جریان انحرافی" نامیدند، بر آتش تفرقه و چند دستگی میان اصولگرایان دمیدند و باعث و بانی عدم موفقیت آنان در انتخابات سال 92 شدند. بنابراین نو محافظه‌کاری با انتخاب لاریجانی به‌عنوان رئیس مجلس کلید خورد و با پیروزی حسن روحانی از نزدیکان اکبر هاشمی به اوج خود رسید.
اکنون اگرچه این پیوند ثمراتی را برای هر دو گروه داشته است، اما به دلیل جنگ قدرت و احیای هویت میان آن دو، هریک پروژه‌ی عبور از دیگری را در آینده‌ای نه‌چندان دور کلید خواهند زد. به‌عبارتی دیگر هم جریان نو محافظه‌کاری و هم جریان اصلاح‌طلبی به دنبال احیای هویت خود است.
محافظه‌کاری که یک جریان شکننده و جدید است، و اصلاح‌طلبی به لحاظ تئوریک اجتماع نقیضین بوده و با یکدیگر جمع نخواهند شد؛ بنابراین دیر یا زود پیوند میان این دو از هم گسسته خواهد شد.
دعوایی که ادامه دارد/ چه کسی سرلیست اصلاحات خواهد شد؟
اکنون با فرارسیدن ایام انتخابات اختلاف میان اصلاحطلبان و حامیان دولت موسوم به اعتدالیون بیش از پیش مشهود شده است. دعوا بر سر موضوعاتی مثل سرلیستی محمدرضا عارف و یا حتی علی لاریجانی آتش دعوا را در میان اصلاحطلبان شعله‌ور کرد.
از طرفی جریاناتی مثل حزب کارگزاران سازندگی که با وجود اذعان به اصلاح‌طلبی، نزدیکیِ عمیقی با جریان به وجود آورنده‌ی نو محافظه‌کاری دارند، تصمیم داشتند تا باز هم از تاکتیک قبلی استفاده کرده و شخصی اصولگرا مثل ناطق نوری و یا حتی بنا به اظهارات عطریانفر علی لاریجانی را به عنوان سر لیست اصلاحطلبان اعلام کنند، اما برخی از اصلاحطلبان دیگر که عرصه را بیش از پیش تنگ می‌دیدند، قویاً از سر لیستی عارف حمایت کردند تا دست‌کم فرصتی را برای استمرار زیستمان سیاسی خود فراهم آورند.
البته با عدم کاندیداتوری شیخ نور، صورت یکی از این گزینه‌ها در دعوا پاک شد؛ اما به هر صورت هنوز اختلاف روی سرلیستی عارف رئیس شورای موسوم به "سیاست‌گذاری اصلاحطلبان" وجود دارد. تا جایی که غلامحسین کرباسچی دبیر کل کارگزاران سازندگی در اظهارنظری گفته است از عارف اسنادی دارد که در صورت انتشار آن وی نباید "سرلیست" اصلاحطلبان باشد. این سخنان واکنش محمدرضا عارف را هم برانگیخت و او این سخنان را شیطنت خواند.
از سویی بحث‌هایی مثل ارائه لیست مشترک با حزب علی مطهری، موسوم به "صدای ملت" و یا ارائه لیست مشترک با حامیان دولت و همچنین ورود اشخاطی مثل کاظم جلالی و علی لاریجانی در لیست اصلاحطلبان داغ شده است. البته علی مطهری با اعلام اینکه حزب مطبوعش در هیچ ائتلافی شرکت نخواهد کرد، راه را بر این احتمال بست.
دست آخر اگر چه اصلاحات مجبور باشد بازهم به اصولگرایی و نو محافظه کاری باج دهد، اما بعید نیست همانند انتخابات92 که سعی داشتند روحانی را مجاب کنند تا به نفع عارف انصراف دهد، این‌بار نیز علنا از وی و محافظه کاری عبور کنند تا گوهر واقعی گفتمان خود را در معرض آرای مردم قرار دهند. اما هرچه باشد گمانه زنی‌ها از ارائه‌ی لیستی مشترک از سوی حامیان دولت و اصلاح طلبان خبر می‌دهد. به احتمال قوی اصلاحطلبان و حامیان دولت با پشتوانه‌ی عملکرد نه چندان موفق روحانی در عرصه‌ی دیپلماسی و بهره‌برداری سیاسی از برجام، سعی دارند تا با تندرو خواندن اصولگرایان، رقیب را از صحنه به‌در کنند.
«ما نیاز به برجام 2 داریم؛ همه باید برای ساختن ایران به یک اقدام مشترک ملی دست بزنیم.» اینها احتمالاً مهمترین بخش سخنان آقای رییس جمهور در راهپیمایی جشن انقلاب بود، روحانی روز پنجشنبه در حالی از تکرار برنامه جامع اقدام مشترک این بار در سطح ملی و خلق برجامی دیگر سخن گفت، که همچنان فرجامِ برجام دیپلماسی آن هم میان ایران و ممالک پنج به علاوه یک، چندان روشن نیست. یک سخنرانی تبلیغاتی، که آنقدر پوپولیستی بود تا واکنش‌های فراوانی را در سطوح مختلف میان کارشناسان و رجال سیاسی برانگیزد. این واکنش‌ها چه بود؟ روحانی از برجامیزاسیون مملکت چه سودی می‌بَرد؟ و اصلاً مگر تا کنون اجرای برجام 1 چه گُلی به سر مردم و سفره‌هاشان زده که آقای رییس جمهور به دنبال ورژن دوم آن است!؟
برجامی برای فریب!
اظهارات روز پنجشنبه‌ی روحانی درباره اجرای ورژن دوم برجام، آنقدر عجیب بود که واکنش کارشناسان و نمایندگان مردم را برانگیزد. بسیاری از آنها با اشاره به این نکته که تا امروز اجرای نسخه‌ی نخست این معاهده دستاورد چندانی برای مردم و معیشت آنها نداشته است، از خواب و خیال‌های روحانی برای تراشیدن نسخه‌ی دوم آن اظهار تعجب کردند.
از آن جمله سید مهدی هاشمی رییس کمیسیون عمران مجلس شورا، در گفتگو با فارس با انتقاد از طرح این موضوع توسط دولت، تصریح کرد: رئیس‌جمهور به جای سخن گفتن از برجام 2 ادبیات خود را با مردم و منتقدان اصلاح کند. وی افزود: ما هنوز نمی‌دانیم برجام به چه سرانجامی رسید که اکنون برجام 2 مطرح می‌شود! باید تعریف و تفسیر درستی از برجام داشته باشیم و ببینیم خروجی آن چه بود؟
همچنین در یک اظهار نظر دیگر محمد اسماعیل کوثری نماینده مردم تهران گفت: دولت با مطرح کردن برجام 2 به دنبال فرار از پاسخگویی به تعهداتش در پسابرجام است. باید پرسید مگر برجام یک دارای چه منزلت ویژه‌ای است که بخواهیم برجام 2 را شروع کنیم؟! وی افزود: آقای روحانی قول‌های زیادی خصوصاً درباره گشایش‌های اقتصادی در کشور دادند ولی تاکنون نتوانستند کاری از پیش ببرند، دولت مدام شعارها را پشت سر هم تکرار می‌کند و جنگ روانی راه می‌اندازد که مردم باورشان شود غرب به تعهداتش در برجام عمل کرده، در حالی که اصلاً اینگونه نیست.
محمد سلیمانی دیگر نماینده مردم تهران نیز طرح موضوعاتی از این دست را بازی دولت با افکار عمومی دانست، و تصریح کرد: فریب مردم در شأن یک دولت اسلامی نیست. وی افزود: باید به آقای رئیس‌جمهور گفت شما اول بگویید برجام یک به کجا رسیده که به دنبال برجام 2 هستید؟ نتیجه برجام را به طور شفاف به مردم گزارش دهید نه اینکه کلی‌گویی کنید. آیا برجام هیچ تأثیری بر معیشت مردم گذاشته و تحول اقتصادی در کشور ایجاد کرده که به دنبال برجام 2 هستید؟
قاسم جعفری نماینده مردم بجنورد نیز در گفتگو با فارس طرح موضوع برجام 2 را وام گرفتن آقای رییس جمهور از سیاست برای جبران کوتاهی هایش در فضای اقتصادی دانست، و افزود: دولت‌ها و مجریان خیلی علاقه‌مند هستند که کلنگ بزنند! برخی دولت‌ها، وزرا و مدیران کل در فضای واقعی کنلگ فلان پروژه عمرانی را می‌زدند؛ اما یکی از کارهای دولت یازدهم این است که مدام کلنگ پروژه‌های جدید را در فضای مجازی می‌زند! مطرح کردن برجام 2 هم کلنگی روی کلنگ‌های قبلی است، دولت پروژه‌هایی را قبلاً شروع کرده و بدون اینکه قبلی‌ها را سامان دهد، باز به دنبال پاره کردن ربان جدید در عرصه سیاسی کشور است.
برجام نافرجام!/ آمار و ارقام از تداوم رکود می‌گویند
برجام، و یا برنامه جامع اقدام مشترک هر چه بود به سامان رسید. بعد از گذشت بیشتر از دو سال مذاکرات پُرفراز و نشیب در دولت تدبیر و امید، معاهده ای به دست آمد که دوستان روحانی اصرار داشتند آن را فتح الفتوح مملکت و افتخار ملی جا بزنند. سکّه‌پراکنی هفته گذشته‌ی دولت برای نشان‌گذاری دست اندرکاران این مذاکرات، احتمالاً ناشی از همین تحلیل و برای تثبیت همان معنا در میان افکار عمومی بود. با این همه و با گذشت بیشتر از دو ماه از حصول توافق اتمی و امضای پُر سر و صدای برجام، هنوز از نتایج اجرای فتح الفتوح دولتی‌ها اطلاع روشنی در دست نیست. در حالی که تا پیش از حصول توافق، زلفِ گشایش اقتصادی و رفع و رجوع مضیقات مختلف معیشتی مردم (حتی آب خوردن!) مکرراً به اجرای برجام گره زده می‌شد، اما امروز بررسی آمار و ارقام اعلامی دولت نشان می‌دهد حال و روز اقتصاد همچنان خوب نیست.
روحانی روز پنجشنبه در حالی از برنامه‌هایش برای برجامیزاسیون گفت، که آمار رشد اقتصادی در گزارش تازه‌ی بانک مرکزی برای سومین فصل متوالی محرمانه اعلام شد. این در حالی است که خیلی پیشتر آقای رییس جمهور در یک سخنرانی تبلیغاتی دیگر، ادعای عبور اقتصاد از گردنه‌های رکود را رسانه ای کرده بود.
همچنین تازه‌ترین گزارش منتشر شده «آمارگیری نیروی کار» مربوط به فصل پاییز که همین چند روز پیش منتشر شد، حکایت از تشدید نرخ بیکاری و افزایش آمار جوانان جویای شغل در سراسر کشور دارد. بر اساس نتایج به دست آمده در فصل پاییز، نرخ بیکاری جمعیت 10ساله و بیشتر در کل کشور 10.7 درصد بوده است؛ که رشد 0.2 درصدی را در مقایسه با گزارش قبلی همین مرکز نشان می‌دهد. اما موضوع نگران کننده نرخ بیکاری باورنکردنی در میان جوانان 20 تا 24 ساله با عدد 26.5 است، آماری که نشان می‌دهد مدعای عبور از رکود دولت چیزی بیشتر از یک شوخی نبوده است.
برجام به فرجام نرسید؛ آمار و ارقام مراکز دولتی به روشنی نشان می‌دهد. با این همه دولت روحانی همچنان سرخوشانه از آن و استمرار آن در دیگر شئون مملکت می‌گوید. مطلبی که با توجه به ناکامی نسخه‌ی نخستین برجام به نوعی تداعی‌گر خودگویی و خودخندی دولتی‌ها برای تعریف و تمجید از کارنامه نه چندان درخشان اقتصادی است. به نظر می‌رسد دولت روحانی در تلاش است در آستانه انتخابات اسفند ماه، برجام نافرجام را با تحرکات پوپولیستی از قبیل نشان‌گذاری مذاکره کنندگان، راه انداختن کلاس برجام در مدارس و یا برجامیزاسیون مملکت حسابی بزک کند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، در آستانه فرا رسیدن سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، رهبر معظم انقلاب اسلامی با عفو و تخفیف مجازات یک‌هزار و پنجاه و نه نفر از محکومانِ محاکم عمومی و انقلاب، سازمان قضایی نیروهای مسلح و تعزیرات حکومتی موافقت کردند.
آیت‌الله آملی لاریجانی رئیس قوه قضائیه به‌مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی طی نامه‌ای به محضر رهبر انقلاب اسلامی پیشنهاد عفو و تخفیف مجازات 1059 نفر از محکومان را که در کمیسیون مربوط واجد شرایط لازم تشخیص داده شده‌اند ارائه کرده بود، که مورد موافقت مقام معظم رهبری قرار گرفت.
