ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
مواظب ستون پنجم باشید که در داخل شما هستند. بی تفاوتی را از خود دور کنید. در مقابل حرف‌های منحرف بی تفاوت نباشید. مردم کوفه نشوید و امام را تنها نگذارید.
بخشی از وصیت نامه شهید کشوری
15 آذر ماه یادآور شهادت بزرگمردی است که در مقابله با عناصر ضد انقلاب و نظامیان متجاوز بعثی برای این کشور افتخار آفرید.
«انسان نباید یک مسلمان شناسنامه‌ای باشد، بلکه باید عامل به احکام اسلام باشد». این اعتقاد سرآغاز فعالیت‌های احمد کشوری و دوستانش علیه رژیم وابسته بود. او بر این باور بود که باید اسلام را از روی تحقیق و مطالعه بپذیرد. در دوران نخستوزیری بختیار با همراهی دوستان خود، قصد انجام کودتا و ساقط کردن حکومت پهلوی را داشت؛ که با پیروزی انقلاب اسلامی، این نقشه عملی نشد. او پس از پیروزی انقلاب فعالیت‌های مختلفی در پاکسازی کردستان از لوث عناصر ضدانقلاب انجام داد.
وی پس از آغاز جنگ، فرماندهی هوانیروز منطقه ایلام را به عهده گرفت و با دل و جان به انجام وظیفه پرداخت. احمد کشوری سرانجام در 15 آذر سال 1359 در حالی که از یک مأموریت بسیار مشکل، اما پیروز بازمیگشت، در منطقه میمک ایلام، بالگردش مورد اصابت راکت یک فروند هواپیمای عراقی قرار گرفت و شربت شهادت نوشید.
بخشی از وصیت نامه شهید کشوری در ذیل آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا شیطان را از ما دور کن
در مسلخ عشق جز نکو را نکشند؛ روبه صفتان زشت خو را نکشند
پایان زندگی هر کسی به مرگ اوست؛ جز مرد حق که مرگش آغاز دفتر اوست.
هر روز ستاره‌ای را از این آسمان به پایین می‌کشند امّا باز این آسمان پر از ستاره است. این بار نیز در پی امر امام، دریایی خروشان از داوطلبین به طرف جبهه‌های حق علیه باطل روان شد و من قطره‌ای از این دریایم و نیز می‌دانید که این اقیانوس بی پایان است و هر بار بر او افزوده می‌شود.
راه شهیدان را ادامه دهید. که آنها نظاره‌گر شمایند. مواظب ستون پنجم باشید که در داخل شما هستند. بی تفاوتی را از خود دور کنید، در مقابل حرف‌های منحرف بی تفاوت نباشید. مردم کوفه نشوید و امام را تنها نگذارید. در راهپیمایی‌ها بیشتر از پیش شرکت کنید. در دعاهای کمیل شرکت کنید. فرزندانتان را آگاه کنید و تشویق به فعالیت در راه الله کنید.
وصیت به پدر و مادرم:
پدر و مادرم! همچنان که تا الآن صبر کرده‌اید از خدا می‌خواهم صبر بیشتری به شما عطا کند. فعالیت‌تان را در راه خدا بیشتر کنید. در عزایم ننشینید، نمی‌گویم گریه نکنید، ولی اگر خواستید گریه کنید به یاد امام حسین(علیه السّلام) و کربلا و پدر و مادرانی که پنج فرزندشان شهید شده گریه کنید، که اگر گریه‌های امام حسینی و تاسوعا و عاشورایی نبود، اکنون یادی از اسلام نبود. پشت جبهه را برای منافقین و ضد انقلاب خالی نگذارید، در مراسم عزاداری بیشتر شرکت کنید، که این مراسم شما را به یاد شهیدان می‌اندازد و این یاد شهیدان است که مردم را منقلب می‌کند. امام را تنها نگذارید. فراموش نکنید که شهیدان نظاره‌گر کارهای شمایند.
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم؛ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
والسلام
قطره‌ای از دریای خروشان حزب‌الله
احمد کشوری
