وقتی دشمن با اهرم‌های فشار از شما بخواهد از یک حقی تنازل بکنید، اگر امروز تنازل کردید، فردا بر مبنای همان منطق و با استفاده از همان ابزار در سایر حقوق شما هم طمع می‌کند. می‌گوید به همان دلیل که این اهرم فشار در فلان موضوع جواب داد، در سایر عرصه‌ها هم می‌تواند جواب بدهد

آن چیزی که در دوره قبل در گفتگوها دنبال می‌شد این بود که ما تنها از حقوق هسته‌ای دفاع نمی کردیم بلکه از همه حقوق‌مان دفاع می کردیم. برای همین آنهایی که در سال‌های 81 و 82 می‌گفتند شما حتی یک سانتریفیوژ نداشته باشید، در سال های بعد، با یک واقعیاتی روبرو شدند و دیدند که ما بیست هزار سانتری‌فیوژ داریم. آنهایی که می‌گفتند شما حق ندارید سه و نیم درصد غنی‌سازی بکنید، یک دفعه با این واقعیت روبرو شدند که ما بیست درصد را غنی‌سازی کردیم!

در تیر ماه هشتاد و هفت همین آمریکایی که می‌گفت تا ایران قطعنامه‌ها را اجرا نکند من گفتگو نمی‌کنم، با پنج کشور دیگر آمد و پای گفتگوها با ما نشست. یعنی آمریکا فهمید که باید پای میز مذاکره بیاید. همین روند به جایی رسید که همان کسانی که یک زمانی می‌گفتند سانتریفیوژ نداشته باشید پیشنهادشان در مذاکرات آلماتی در سال نود و یک این بود که خیلی خب، حالا بیایید روی بیست درصد صحبت کنیم. اصلاً دیگر سطح چانه‌زنی عوض شده بود. یعنی طرف مقابل بود که مجبور به عقب‌نشینی شده بود

علت این مساله این بود که نگاه ما در آن دوره بر این مبنا بود که باید منابع ملی و منابع اقتدار ملت را افزایش دهیم نه این که از آن هزینه کنیم

بخشی از سخنرانی در همایش اقتصاد مقاومتی/ اسفند ماه 94
.
.