به گزارش خبرنگار «نسیم آنلاین»، استاد محمد اللیثی، قاری شهیر معاصر در سال 1952 میلادی در روستای نخاس از توابع شهر زقازیق در استان شرقی مصر به دنیا آمد و در خانواده ای قرآنی رشد و تربیت یافت.

 

وی در سنین نوجوانی از جمله قاریان مطرح قرآن در کشور خود شد.

 

مردم از صدای زیبا و نفس طولانی محمد در تلاوت قرآن کریم شگفت زده شده و باور نمی کردند که جوانی مانند او بتواند از قاریان بزرگی مانند استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد، استاد مصطفی اسماعیل، استاد محمد رفعت، استاد کامل یوسف بهتیمی و استاد سعید عبدالصمد الزناتی، آن هم با آن دقت و ظرافت تقلید کند.

 

محمد الیثی در سال 1984 میلادی توانست مجوز تلاوت در رادیو مصر را دریافت کند و از آن پس بودکه شهرتش به سراسر مصر رسید و همه نیز او را به عنوان قاری ممتاز شناختند و پس از آن برای تلاوت راهی کشورهای مختلف از جمله ایران شد.

 

یکی از معروف ترین تلاوت های مرحوم لیثی، تلاوت آیات 189 تا 195 سوره آل عمران است که در ایران اجرا شد و در اذهان ماندگار شد.

 

دو سال پیش، محسن موسوی بلده، استاد قرآن کریم در برنامه ای رادیویی به ذکر از این تلاوت خاطره انگیز پرداخت.

 

بلده گفت: ایام محرم بود و در دانشگاه علوم و فنون فارابی مراسم قرائت زیارت عاشورا برپا بود، علی فراهانی، مداح و ذاکر اهل بیت (ع) پس از زیارت عاشورا در ذکر مصیبت در مقام بیات، سلام بر امام حسین(ع) را خواند که در همان لحظه استاد محمد اللیثی دستمالی را جلوی صورت گرفته و گریه می‌کرد به طوری که شانه‌ها و بدنش می‌لرزید.

 

پس از این ذکر مصیبت استاد لیثی با همان حال غریب و بغض کرده و با چشمانی نمناک آماده تلاوت قرآن کریم شد و در ابتدای این تلاوت حالت حزن و بغض آلودگی مشهود است. وی آیات 189 تا 195 سوره مبارکه «آل‌عمران» را با تأسی و الهام از ذکر توسل از مقام شامخ «اباعبدالله(ع)» در مقام بیات و اوج و فرودهای خاص تلاوت کرد.

 

وی با اشاره به تلاوت بغض‌آلود اللیثی گفت: در این تلاوت زمانی که استاد محمد اللیثی به آیه رَبَّنا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ، رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ، رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‏ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ می‌رسد چنان با سوز و بغض در گلو تلاوت می‌کند که فضای عجیبی ایجاد می‌شود.

 

موسوی‌بلده در ادامه افزود: بنا بر گفته خود لیثی، این تلاوت ماندگارترین تلاوتش بوده، وی قاری اهل سنت بود اما دوست داشتن اهل‌بیت (ع) در بین مسلمانان همگانی است و اعتقاد قلبی دارم که قاریان قرآن کریم چه شیعه و چه سنی در هرکجا که تلاوت خود را به محبت اهل‌بیت (ع) گره زدند تلاوتی ماندگار و اثرگذار شد. تأثیر ذکر مصیبت امام‌حسین(ع) و یاران وفادارش چنان این قاری مصری را منقلب کرد که تا دو روز پس از حضور در آن مجلس نیز روی پای خود می‌زد و اسم سید‌الشهداء را صدا میزد و دائم دخیلک یا عباس، دخیلک یا عباس می‌گفت.

 

این تلاوت و "ربنا"ی لیثی چنان تاثیرگذار بود که اساتید تلاوت مصر پس از آن، وی را از جمله اساتید مسلم قرائت دانسته و جایگاه او در این هنر تثبیت شد. خود لیثی نیز در اواخر عمر خود، تلاوتی که در ایران و پس از ذکر مصیبت اباعبدالله الحسین(ع) را داشت ماندگارترین تلاوت خود دانست.

 

استاد محمد اللیثی، 14 اسفند 1384 پس از تحمل شش سال رنج ناشی از بیماری سرطان حنجره، دار فانی را وداع گفت.

 

"ربنا"ی استاد لیثی را می توانید در ادامه گوش دهید.

نسخه 3 دقیقه : حجم دو مگابایت 


دریافت

؛؛

؛؛

نسخه 15 دقیقه ؛ حجم سه مگابایت 


دریافت