نسل جوان و کسانی که برای اولین بار مکلف به فریضه روزه داری میشوند با برگزاری با شکوه و شاد این ماه عزیز تشویق می شوند و احساس افتخار میکنند که به شرف حضور در میهمانی خدا نایل آمده اند.
به گزارش دانشجو ایران به نقل از خبرگزاری تسنیم متن یادداشت محمد اسماعیلی دهقی کارشناس مدیریت رسانه با عنوان "رمضان را جشن بگیریم" را در ادامه مطلب بخوانید
نگاهی به رمضان در دیگر کشور های اسلامی نشان میدهد که ما در برگزاری جشن رمضان کوتاهی کرده ایم.
در دیگر کشورهای اسلامی فرارسیدن ماه مبارک رمضان توام با چراغانی و برگزاری یکی از باشکوه ترین مناسبت های اسلامی است به طوری که شادی و شیدایی از در و دیوار این کشور ها نمایان است ولی متاسفانه در کشور ما به دلیل سوء برداشت ها و غفلت دستگاه های فرهنگی آنطور که باید و شاید خبری از شادی و شعف دیده نمی‌شود .
این کوتاهی در شرایطی است که جمهوری اسلامی ایران یکی از برجسته ترین و الهام بخش ترین کشور های اسلامی به شمار می رود و مسلمانان دیگر کشور ها در برگزاری بسیاری از اداب و سنن اسلامی از این کشور الگو برداری می کنند .
شایان ذکر است در کشور هایی نظیر چین والمان و حتی جزایر کموروس هم که تعدادی مسلمان در این کشور ها زندگی میکنند در ایام مبارک رمضان آیین ها و جشن های خاص وجود دارد برای مثال در جزایر کموروس در اولین شب رمضان، مردم با چراغهایی در دست، به کنار ساحل میروند و تا نیمه شب آنجا می مانند.
نور چراغهای روشن بر آب دریا منعکس می شود و عده ای با نواختن طبل، فرا رسیدن ماه رمضان را اعلام میکنند.
در کشور تانزانیا مسلمانان تانزانیا با اهمیت فراوانی که برای ماه رمضان قایل هستند، از نیمه ماه شعبان به استقبال آن می روند. خیابانها را چراغانی و تزیین کرده و مساجد را تمیز و آراسته می کنند. سپس به دیدار اعضای خانواده رفته و برای یکدیگر هدیه می برند.
به منظور آماده شدن برای ماه رمضان، بیشتر مسلمانان تانزانیا روزهای دوشنبه و چهارشنبه ماه شعبان را روزه می‌گیرند(مانند بسیاری از ایرانیان). آنها روزه گرفتن را از سن 12 سالگی لازم و واجب میدانند و هر کس که به عبادت نپردازد از نظر آنان ملحد و کافر است.
غذا خوردن و به خصوص تظاهر به روزه خواری در مکانهای عمومی مجازات سختی در پی دارد و تمام مغازه ها در طی روز تعطیل هستند. حتا کافه های هتلها نیز تا هنگام افطار تعطیل هستند و فضا طوری است که غیر مسلمانان نیز از غذا خوردن در این ماه اجتناب میکنند.
در کشور چین نیز با فرا رسیدن رمضان، مقامات مذهبی هر محل، مسلمانان را آگاه کرده و آموزش احکام رمضان را آغاز میکنند.
مسلمانان چین در طی این ماه با تاکید و وسواس بسیاری به انجام فرائض دینی میپردازند و نماز شبی که میخوانند بسیار مفصل است. قرائت قرآن و شب زنده داری در شبهای قدر اهمیت ویژه ای دارد. هنگام افطار چای، شیرینی و خرما خورده می‌شود که از جمله خوراکیهای پر برکت محسوب میشوند.
خوشبختانه در کشور ما نیز سنت حسنه افطاری دادن وجود دارد ولی به نظر می‌رسد عنصر شادی و شور در این قبیل مراسم نیز کم رنگ است و بیشتر جنبه شخصی و خانگی دارد .
اهمیت موضوع برگزاری با شکوه ماه مبارک رمضان وقتی جلوه گر می‌شود که عده ای تلاش میکنند اسلام و مذهب را در کنار عنصر حزن و غم معنا کنند و این کوتاهی در برگزاری شاد و و با شکوه این ماه عزیز به شیوع این تفکر کمک بسیاری می کند .
مضاف بر این که اساسا برگزاری مراسم شاد و مفرح در کشور ما همواره با ابهامات بسیاری مواجه بوده است و به عبارت ساده تر مسئولین فرهنگی در مساجد و مراکز فرهنگی دراین زمینه تخصص چندانی ندارند.
لازم به ذکر است نسل جوان و کسانی که برای اولین بار مکلف به فریضه روزه داری میشوند با برگزاری با شکوه و شاد این ماه عزیز تشویق می شوند و احساس افتخار میکنند که به شرف حضور در میهمانی خدا نایل آمده اند.
در پایان متذکر می‌شویم ماه مبارک رمضان از حیث اطاعت از خداوند , پرهیز از گناه و معصیت ,احیای ارزشها و ایجاد تحول معنوی از مصادیق بارز شادی محسوب می‌شود و لازم است کلیه دستگاه های فرهنگی و خصوصا رسانه ملی در پاسداشت عنصر شادی و شعف در این ماه سنگ تمام بگزارند .
