سپاسگزاری و قدرشناسی، یکی از اموری است که شاید کار کوچکی به نظر بیاید ولی بسیار تأثیرگذار است و تأثیرش را در روابطمان با کسی که مورد سپاسگزاری قرار گرفته می‌توانیم مشاهده کنیم.
در زندگی زناشویی قدرشناسی بسیار مهم است و دوطرفه هم هست.
ما نباید ناسپاس باشیم چراکه بالاخره هر کسی زحمتی می‌کشد، شایسته سپاسگزاری است. علت قدرناشناسی، توقعات بالاست و این، یکی از مشکلات جامعه ماست. امروز رفاه نسبت به گذشته بیشتر شده اما اگر رفاه دوبرابر شده باشد، در عوضش توقعات ده برابر شده است.
بنابراین کسی که توقعات بالا دارد همواره خودش را عقب می‌بیند و مواهب، چندان به چشمش نمی‌آید؛ در پی آن هم قدرناشناسی می‌کند. پیامبر (ص) فرمودند: «خداوند به زنی که از شوهرش سپاسگزاری نمی‌کند با آنکه به شوهرش نیاز دارد، نگاه لطف نمی‌اندازد».
امام صادق (ع) می‌فرمایند: «هر زنی که به شوهرش بگوید من هرگز از تو خیری ندیدم، تمام اعمالش بر باد می‌رود». این جمله از آن جملات ممنوعه است و اصلاً در ادبیات و قاموس لغتی همسران نباید بیاید ولی متأسفانه در برخی موقعیت‌ها، زن یا مرد این الفاظ را به‌کار می‌گیرند.
از زمان امام صادق (ع)، اینگونه حرف‌زدن‌ها، رایج بوده و هنوز هم این جمله میان خانم‌ها هست. اینگونه جملات احباط عمل می‌کند. احباط عمل یعنی تمام اعمال خیری که تابه‌حال در نامه عملتان بود، از بین رفت.
مورد دیگری که پیامبر شدیداً نهی آن را کردند و متأسفانه اکنون هم زیاد اتفاق می‌افتد این است که زن چیزی از مردش بخواهد که در شرایط و توانایی‌اش نباشد؛ یعنی شرایط اقتصادی به‌گونه‌ای است که او نمی‌تواند؛ به‌خصوص پسرهایی که اول زندگی‌شان است و تازه ازدواج کرده‌اند. این‌ها اول کارشان است و دارند پس‌اندازی تهیه می‌کنند لذا نمی‌توانند این خرج‌ها را بکنند.
پیامبر (ص) فرمودند: «هر زنی که در امور نفقه بر شوهرش فشار بیاورد و خارج از توان شوهرش بر او تحمیل کند، خداوند از این زن نه توبه‌ای می‌پذیرد و نه فدیه‌ای، مگر آنکه توبه کند و در حد توانش از او چیز بخواهد».
نویسنده : حجت‌الاسلام محمد برمایی
