✅ هر کتابی موضوعی دارد؛ مثلاً کتاب ریاضی به علم اعداد و کتاب فیزیک به قوانین طبیعت میپردازد. وقتی سراغ کتاب زیستشناسی میروید مطمئن هستید که در این کتاب راجع به موجودات زنده و نحوه زندگی طبیعی آنها اطلاعاتی بهدست خواهید آورد و با مطالعه کتاب نجوم، با احوالات آسمانها و مدار سیارات آشنا خواهید شد.
معجزه پیامبر ما، کتاب است؛ یعنی کتاب قرآن. یک پرسش حیاتی آن است که موضوع این کتاب چیست؟ وقتی این کتاب را میخوانیم باید انتظار چه اطلاعات و علومی را از آن داشته باشیم؟ محوریترین موضوعی که در فصول این کتاب روی آن تأکید شده، کدام است؟ بهره این کتاب برای قرائت کنندگانش چه باید باشد؟
مؤلف یا ناشر هر کتاب، روی جلد یا در همان صفحات ابتدایی، به خواننده درباره هدف کتاب توضیح میدهد. برای پی بردن به موضوع قرآن هم میتوان به آیات ابتدایی آن نگاهی انداخت. در آیات ابتدایی سوره بقره، موضوع قرآن، عنوان شده است: «ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین» از این آیه معلوم میشود که هدف و موضوع کتاب قرآن، هدایت است.
خداوند ظرف 23 سال و در قالب 114 سوره، به ما مسیر هدایت را توضیح داده و به ما یاد داده است که چگونه میتوانیم از مسیر پرفراز و نشیب دنیا به خوشبختی و رستگاری برسیم و صد البته در کنار این مجموعه راهحلها، خدای هستی، تعاریف جامع و جاذبی از فلاح و خوشبختی ارائه کرده است.
آیات بسیاری در قرآن بهصورت واضح به مسیر هدایت اشاره کرده است. در این بین نکته مهم آن است که بدانیم هدایت، فقط از آن خداست. فقط او است که امکان هدایت برای آدمها را فراهم میکند. ممکن است افراد یا اتفاقاتی ابزار و واسطههای هدایت باشند اما اصل هدایت از آن خداست. از این جهت است که باید هدایت خود را از خود او طلب کنیم: «اهدنا الصراط المستقیم» خدایا ما را به راه راست هدایت کن!
البته درست است که خدا منشأ اصلی هدایت انسانهاست و او است که تعیین میکند چهکسی هدایت شده و چهکسی به چاه ضلالت گرفتار شود اما ما هم میتوانیم در مسیر هدایتگری خدا نقش واسطه را داشته باشیم. ما میتوانیم با استمداد از ذات خداوند، به عامل هدایت تبدیل شویم و گمگشتگان و متحیران وادی ضلالت را به سمت حقیقت الهی راهنمایی کنیم. چه بسا با حرکت در مسیر هدایت دیگران، خود ما هم بتوانیم بهره مضاعفی از هدایت ببریم.
یادداشتی از «سیدمهدی سیدی»
راه آسان دریافت مطالب ؛ عضو کانال سروش دانشجو ایران شوید